Kitap hakkında: 2002 / Kedimizin erken yıpranması çoğu zaman sahibinin vicdanına bağlıdır. Onu her türlü çöple besleyerek, yürüyüşlerle ve çeşitli egzersizlerle sınırlayarak, kronik hale gelen hastalıkları tanımlamadan hayvanı erken ve acı verici yaşlılığa mahkum eden odur. İnsan hataları hayvan için acı kaynağı haline gelir. Adam da gözyaşlarını silerek, yıpranmış hayvanı uyutmak üzere taşıyor. Ama bu talihsizlikten dolayı bir an bile kendini suçlamaz. Çoğu zaman yanılgıya düşeriz. Örneğin, bir kediyi yalnızca balıkla beslediğimizde veya ona sıklıkla süt verdiğimizde. Hatalarımızın neler olduğunu ve bunlardan nasıl kaçınabileceğinizi kitaptan öğreneceksiniz. Şu ana kadar dünya çapında birçok insan açlıktan ölüyor. Gelişmiş ülkelerde ise insanlar tokluktan ölüyor. Ve evcil hayvanlarına oburluğu öğretmeye çalışıyorlar. Köpekler ve kedilerde "insan" hastalıkları gelişti: diyabet, obezite, anjina pektoris, skleroz, mide hazımsızlığı, hemoroit! Ünlem işareti koydum çünkü bu muhteşem. Sonuçta, bu tür hastalıklar genellikle yanlış bir yaşam tarzıyla "kazanılır". Sahibi, dört ayaklı evcil hayvanını onlardan biriyle "ödüllendirmek" için ne kadar acımasız bir çaba harcıyor? Ne yazık ki, bir kedinin "dokuz canlı" olduğu inancı çoğu zaman sahiplerinin hayvanın sağlığına gereken ilgiyi göstermemesine yol açıyor! beslenme ve hastalığın ilk belirtilerine dikkat etmeyin. Kedi dayanıklı bir yaratıktır ama oldukça naziktir. Ve pek çok evcil kedinin kronik hastalıklardan muzdarip olduğunu ve sahiplerinin bunları fark etmediğini görmek üzücü. Veya yaşlanan bir hayvanın sakat kaldığını fark ederler. Yaşlanan kedi sahipleri için pratik tavsiyelerin yanı sıra, kitapta felinologlar için özel tavsiyeler de yer almaktadır. Ayrıca Rus literatüründe ilk kez yaşlı kedilere yönelik masajla ilgili bir makale yayınlanmaktadır..